Zoals je misschien wel weet, is mijn resto-verlanglijstje lang. Er zijn niet alleen de restaurants waar ik (al lang) eens heen wil. Maar er zijn er ook die waar ik opnieuw (en opnieuw…) naartoe wil. Zo is het een lijstje zonder einde, en maar goed ook. Hongerkes zullen er altijd zijn.
Ik ga een bekentenis doen: ik kom veel te weinig in de Kempen. Ik hou nochtans van de joviale mensen, het sappige accent en de uitstekende wielrenners. Gelukkig hebben ze daar wel begrepen als Mozes niet naar de berg komt, de berg maar naar Mozes moet komen 😆. Ok, sorry voor het kleine arrogante Antwerpenaar mopje, ik wilde alleen maar zeggen dat ik érg blij ben dat het sympathieke koppel Bart Gils en Sally Lauwers beslist hebben om hun restaurant Signatuur van Hoogstraten naar Antwerpen te verhuizen. Een heel warm welkom voor hen!
Vorige week bracht ik een (#uitgenodigd) bezoekje aan Sumac, een Libanees geïnspireerd restaurant aan de Marnixplaats op ’t Zuid in Antwerpen. Het was nog vollenbak hittegolf, maar toch was het goed vertoeven op het terras van het restaurant, onder de grote parasols. Geen traditionele Libanees, zoals ik het gewend ben (met 100den keuze-opties op de kaart), maar een beperkte maar mooie keuze aan originele sharing gerechten, waarvan ik er liefst zovéél mogelijk wil proberen. Het is een datenight met mijn man, maar ik bedenk me dat ik zeker graag eens wil terugkomen met een groepje vriendinnen. En kijk, als ik de foto’s van het bezoek post op Instagram, reageren twee vriendinnen alvast enthousiast dat ze er ook eens willen gaan met ‘de ladies’. Corona krijgt food sharing niet klein, nu hopen dat de bubbels snel terug wat groter kunnen!
Oef, de coronacrisis is (zo goed als) voorbij, en het goede nieuws stroomt weer binnen. Een uitnodiging voor een persevent zowaar. En wat nog beter is: het gaat over een nieuw restaurant in Antwerpen!
Tío is een nieuwe tapasbar op de Marnixplaats, Antwerpen Zuid. De keuze is al rijkelijk op’t Zuid, maar een goede tapasbar kan er nog zeker bij.
L’Amitié, het is een restaurant dat al lang staat te verstoffen op mijn restolijstje. Soms komt het er gewoon niet van. Om van het oude concept te proeven ben ik eraan voor de moeite. L’Amitié sloot even de deuren voor een innerlijke en uiterlijke metamorfose, en dan ben ik er als de kippen bij om de nieuwe bistro bar, zoals de uitbaters het zelf noemen, te gaan ontdekken.