Ik werd ooit bij de lancering van het concept ‘Boutique Hotel in de lucht’ uitgenodigd. Toen mocht ik bij Geert Van Hecke van wijlen De Karmeliet gaan proeven wat hij op het menu zou zetten voor de Businessclass vluchten van Brussels Airlines. Elk jaar kiezen ze bij BA een nieuwe Belgische topchef om het menu te maken, en voor 2020 is dat Tim Boury, van tweesterrenrestaurant Boury in Roeselare. Of ik dat eens wil komen voorproeven? Ik maak mezelf wijs dat ik dat héél goed kan…
Dankzij een goed contact met PR-bureau Backstage Communication, krijg ik regelmatig een uitnodiging om een nieuw of gevestigd adres in Brussel en vooral de groene rand te leren kennen. Fijn, want dat is een côté waar ik (té) weinig kom en er heel wat gastronomische pareltjes te vinden zijn. Vorige week vrijdagmiddag had ik het genoegen om samen met een vriendin de voetjes onder de tafel te mogen schuiven bij Alain Bianchin in Jezus-Eik.
Er zijn van die dagen dat alles mee zit. En op 21 maart staan de sterren helemaal goed, omdat het ook nog eens de eerste officiële lentedag is (en zonnig!). Vroeger deden we dat wel eens meer, een mama-dochterdag. Maar de laatste jaren, met een zoontje en zeer variabele werkuren, lukte het helaas veel te weinig. Van deze editie wilde ik dus wel iets speciaals maken.
Als mensen mij vragen wat ik moet hebben voor mijn verjaardag, is’t antwoord altijd ’t zelfde: eens goed gaan eten! Het is ondertussen een mooie traditie geworden met mijn ouders. Ze namen me de voorbije jaren al mee naar o.a. Het Gebaar, De Kromme Watergang, Bartholomeus en dit jaar werd het De Jonkman.
Ik ben eens moeten gaan kijken op de blog van Elidesc, maar het is blijkbaar al 4,5 jaar geleden dat ik Bij Lam & Yin passeerde. Toen heb ik er blijkbaar geen blogpost over geschreven*, dus dat moet bij deze ook goed gemaakt worden. Ik had mijn mama nog een bedankingsetentje beloofd, en toen ik Bij Lam & Yin opperde, gingen haar ogen fonkelen. Ze wilt daar eigenlijk al jaren naar toe, dus lieve mama, we hadden dat nog veel sneller moeten doen!
Bartholomeus, het stond al lang op mijn verlanglijstje. Helemaal bovenaan ondertussen, dus mijn eerste keuze voor een laat verjaardagscadeau van mijn vader- en moederlief. Gelukkig bieden ze op zaterdagmiddag ook een schappelijke lunchformule aan, ik wil de oudjes ook niet zwaar op de kosten jagen. Het is een druilerige zaterdagmiddag, en het grijs van de lucht gaat zo over in een grijze zee. Dan is ons toevluchtsoord beter, en we worden met open armen ontvangen.
Op 11 juli is het feest voor mij. Niet uit Vlaamsgezinde overwegingen, maar omdat het één van de weinige dagen is dat ik vrijaf heb, en andere mensen niet. En zodoende dat de meeste restaurants ook open zijn voor de lunch.
Moest ik kunnen, ik zou het wel vaker doen, uitgebreid gaan lunchen. Eerst en vooral is het vaak voordeliger, minder druk (dus minder vroeg op voorhand te reserveren), een ‘mildere’ portie én geen overeten gevoel ’s avonds. Helaas openen de meeste restaurants hun deuren niet voor de lunch in het weekend (Volta en In De Wulf wel trouwens!), wat natuurlijk ook wel begrijpelijk is. Maar reden te meer dus om er op deze vrije dag van te profiteren!
Ante-PS: Voor de give-away, scroll naar onder
Al twee jaar op rij ging ik met plezier op bezoek bij Culinaria²: kleine gerechtjes van topchefs proeven in het prachtige kader van Tour&Taxis. Ik proefde er al enkele zotte dingen, zoals twee jaar geleden een glaasje met een afdekkend bordje: in het glaasje zat zalm en rook, zodat de zalm à la minute gerookt werd, zalig!
Het lijkt een traditie te worden: exact een jaar geleden gingen we met de former zesta.be-ladies eten bij De Pastorale in Reet. Om op het nieuwe jaar te klinken, werd het dit jaar het hoog ‘ge-verlanglijste’ Nuance in Duffel, van de jonge tweesterrenchef Thierry Theys.
“Ik kom zo al eens ergens met mijn job”, het zou een subcategorie op deze blog kunnen worden.