Na het Wagyu event waar ik in de vorige blogpost over sprak, kreeg ik een mooi pakket wagyu mee naar huis. Een rumpstuk klasse A4, van maar liefst 1100 gr! Meer dan genoeg om mee te experimenteren!
Ondertussen heeft bijna iedereen al wel gehoord van de heerlijke zomerse combinatie van watermeloen, feta en munt. Ik wilde die klassieker nog een niveautje hoger tillen, en kwam op deze salade. Want jawel, watermeloen kan je wel degelijk grillen! De suikers karamelliseren mooi en de meloen krijgt een diepere, intense smaak. Ik vind het wel lekkerder als de watermeloen opnieuw afgekoeld is. Bij Delhaize ontdekte ik ook een nieuwe soort burrata, ze is gevuld met ricotta! Echt overheerlijk en ideaal in combinatie met de robuuste smaak van de watermeloen.
Vroeger moest ik er het land voor doorkruisen (ik ben écht eens naar Brugge gegaan om het te vinden), nu te verkrijgen in de supermarkt om de hoek: parelcouscous. Met dank aan Soubry die de heerlijke beetgare bolletjes toevoegden aan hun gamma. Meer zelfs: ze ontwikkelden óók parelcouscous met speltbloem, dus ook voedzamer als de versie met witte tarwebloem.
How about een lente-gerechtje? Ik maakte deze salade om een ode te brengen aan de prachtige blauwe kom die een nieuwe aanwinst is van mij! Mooi toch he? De kom is van het Scandinavische merk Bitz:
“Het servies van Bitz is geïnspireerd op de natuur en dit is duidelijk terug te zien in de aardse kleuren en het rauwe design. De producten van Bitz geven uw eettafel een pure, natuurlijke uitstraling en deze zullen in geen enkel interieur misstaan.”
Het zal u niet verbazen, maar guacamole is een evergreen ten huize Avocado. Ik postte er al ooit eens mijn recept voor in de begindagen van de blog (meer dan acht jaar geleden jawadde – ik durf zelf niet te backlinken). Maar dus tijd voor een update!
Ik heb sinds kort een nieuwe grillpan in huis, en oh boy wat ben ik er blij mee! Het is niet enkel een streling voor het oog, maar ook nog eens geweldig gerief om in de keuken te hebben. Dat moet wel van de nieuwe Surface potten & pannen collectie van Sergio Herman voor Serax zijn!
Ik heb deze vegetarische curry -of toch telkens een variatie erop- al enkele keren gemaakt. Het is geïnspireerd op de Indische keuken, maar authentiek zou ik het niet durven noemen. Ik maak als basis een soort van currypasta. Beetje te vergelijken met een Thaise currypasta, maar je hebt er helemaal niet zoveel speciale ingrediënten voor nodig. Je kan ze gewoon mixen in een klein keukenrobotje. Verder heb ik altijd wel wat specerijen in huis. Als je niet alles hebt, no worries, maar toch handig om in huis te halen, dat wordt niet slecht. Tenslotte heb ik ook nog curryblaadjes in mijn diepvries zitten, zeker ook geen must, maar ik vind de smaak wel echt fantastisch. Als je wat Indische ingrediënten wil inslaan, moet je bij Shyam Food in Wilrijk zijn. Het ziet er vanbuiten uit als een nachtwinkel, maar eigenlijk vind je er alle Indische ingrediënten die je je maar kan inbeelden. Zoals ook paneer, de Indische kaas die ik in deze curry gebruikt heb. Maar goed nieuws, tegenwoordig vind je paneer ook bij Delhaize, van het merk Apetina.
Onlangs ontwikkelde ik een recept voor Carrefour met oesters. Ik had een hele doos met producten van Kwaliteitsketen Carrefour gekregen. Onder andere ook grondwitloof, bio-eitjes en abdijkaas. Voor de oesters had ik andere plannen, dus maakte ik met die ingrediënten ook nog deze frittata. De Vlaamse klassieker ‘witloof met ham en kaas’, maar dan dus in omelet-versie. Superlekker, ‘low carb’ en ook nog eens gemakkelijk om te maken. En even lekker pas uit de oven, als de volgende dag afgekoeld: ideale meeneemlunch.
Het duurt voor mij altijd even om in de feeststemming te geraken. Nee, ik ben niet het type dat half oktober al excited daarover rondloopt. Ik word eerder grumpy van kerstliedjes. Maar toen was er het Delhaize Inspiration weekend. Vorig jaar was het een geweldige dag aan zee en dit jaar maakten ze er dus zelfs een heel weekend van, in een kei sjiek kasteel in de Ardennen! Dáár word ik al eens excited over!
Voor het feestgeweld volledig losbarst, mag het nog even wat eenvoudiger in de keuken toch? Ik heb het vermoeden dat ik het verschil tussen spaghetti Bolognaise en tagliatelli al ragú niet meer moet uitleggen? Ik had in ieder geval de laatste tijd heel veel zin in die laatste. En toen ze bij Soubry aan me vroeger om een eenvoudig recept te maken met hun korte tagliatelle, dan moest het gewoon gebeuren.