Aha, dit is er écht eentje voor de feestdagen, me dunkt! Zo’n edel stukje vlees, dat zo leuk presenteert, dat mag wel eens voor een speciale gelegenheid.
Ik vond dit wel een leuk idee voor een hapje, om tomaat-garnaal en garnaalkroketten, 2 op-en-top Belgische klassiekers, te combineren. Het hoorde bij het not-so-classic zeevruchtenbuffet van het CarrefourNYE-etentje, dus presenteerde ik het daar in een grote schotel, maar je zou er dus evengoed individuele hapjes van kunnen maken, mooi gepresenteerd op tapasbordjes.
Foto elidesc.com
Dit is zo één van die gerechtjes waar ik altijd mee weet te scoren, en ik vond dat het dan ook niet mocht ontbreken op het #CarrefourNYE n0t-s0-classic zeevruchtenbuffet. Om het extra feestelijk te maken, deed ik er krab bij, waar ik het anders met een goedkope witte visfilet maakte, maar dat kan dus ook perfect. Het originele recept komt trouwens van mijn liefste zus, die al naar Thailand reisde, zelfs voor dat The Beach nog maar gefilmd was…
Het gerechtje van het #CarrefourNYE-diner waar ik misschien het meest trots op ben: zalige gepofte bietjes (ik typ altijd biertjes, verdorie toch!) met fris-zure geitenkaas en een verrassende komijn-crumble. Zoek zeker verschillende soorten bietjes, dat geeft echt supermooi op het bord. Lekker als lunch, of als feestelijk bijgerecht bij een lekker stukje vlees.
Met deze Belgische tapa deed ik mee aan de Gourmet Bar bloggers wedstrijd. Ik heb er niet mee gewonnen, maar ik kreeg wel goede commentaren, en misschien komt het zelfs wel op het menu van de Gourmet Bar. In ieder geval, een lekker hapje voor tijdens deze toch wel donkere dagen! Ongetwijfeld erg lekker met een donker, bitter biertje.
Er lag al een tijdje een aubergine te ‘verpieteren’ in de koelkast. En van die te zachte, waterige tomaten werd ik ook al niet blij… Een snelle ovenschotel dus, om restjes te verwerken! Het warme water heb ik er niet mee uitgevonden, een smakelijke lunch wel!
Herinner je je de post over Hendrick’s Chambers of the Curious? Vandaag kreeg ik een aantal cocktailrecepten van in de bar doorgespeeld, waarvan de Celery Sour de absolute favoriet was (waar ik van nipte, voor de rest waren het mocktails, echt waar!).
Foto: @elidesc
Et voilà, nog een gerechtje uit de chalet: een open lasagne. Gemakkelijk te maken hier, want verse lasagnebladeren kan je overal vinden. Niet gemakkelijk te maken, omdat het wat effort vraagt om rondjes uit te steken. Frederic is niet content als dit op het menu staat, omdat hij de lasagne-rondjes-uitsteker-van-dienst is. Maar dankzij de talrijke lofuitingen achteraf, is dat meestal allemaal snel vergeten. Dus: een best wel feestelijk gerechtje waarmee je altijd kan scoren, en niet al te veel werk ik!
Ja hoor, ook dit jaar doe ik weer mee aan Dagen Zonder Vlees, en ik ben niet de enige blijkbaar, fantastisch!
Ik sta hier zes dagen op zeven te koken voor gemiddeld 20 man, en er staat heel wat vlees en vis op het menu, en ja, meestal eten mijn vriend en ik ook gewoon wat er op het menu staat. Het wordt dus een ware uitdaging voor mij! Voor de enkele ‘ambetante’ vegetariër die meestal in de groep zit, zal ik dus mijn beste beentje voorzetten, wat ik anders ook doe hoor (ambetant, gewoon, omdat dat meestal weer een extra pot en pan is om af te wassen).
Voor wie niet zo goed meer mee is met mijn blog, ik begrijp het! Het ene moment schrijf ik over Thailand, dan weer over grillpannen, over sneeuw in de Italiaanse Alpen en tenslotte ook nog over wat je best in je rugzak steekt als je 6 maanden naar Azië gaat…