Volgende week is het weer Restaurantweek. Je kan dan voor €27,5 pp (of € 22,5 voor de lunch) een gastronomisch 3-gangenmenu gaan eten aan een wijde selectie van meestal erg behoorlijke restaurants (10 tot 20 euro meer in sterrenrestaurants). Mijn ervaringen in het verleden waren over het algemeen positief, en heel soms was ik een beetje teleurgesteld. Maar dat is natuurlijk ook zo met ‘gewone’ restaurantbezoeken, niet waar?
Naar aanleiding van het magazine Pleasures dat ik in de bus kreeg, werd ik uitgenodigd om de zelfgekweekte producten van boerderij ‘Le Devant’ te gaan proeven bij Dock’s Café in Antwerpen, en Pakhuis in Gent. En zo gebeurde het dat ik voorbije week met open armen ontvangen werd in de twee restaurants: Bij Dock’s voor een diner, en bij Pakhuis voor een lunch.
We noemen het ‘battle of the foodbloggers’, maar eigenlijk is het gewoon gezellig uit eten en drinken gaan met een bende gelijkgezinde bon vivants met een vlotte pen. Sfeer en gezelligheid gegarandeerd!
Zomaar uitgenodigd worden om te komen proeven in een restaurant, het is me nog niet vaak overkomen, maar ik kan het alleen maar aanmoedigen! En als het om een keuken gaat waar ik nog maar weinig over ken, ben ik helemaal enthousiast.
Eten, dat smaakt nog beter als je het eet met gelijkgezinden! En al zeker als het bij De Veranda in Berchem is. Erg fijn initiatief van Cookanista om foodbloggend Vlaanderen eens samen te brengen voor wat belooft een voortreffelijke avond te worden.
Uitgebreid lunchen deed ik al eens in Het Gebaar. Het was toen een beetje een bewogen middag, maar toch herinner ik me vooral het lekkere eten, en uiteraard het indrukwekkende dessert. Het idee speelde toen al in mijn hoofd: hier kan ik gerust nog eens op een zaterdagnamiddag voor een verwendessertmomentje.
Er zijn zo van die restaurants waar je al jaren voorbijrijdt, al veel goede dingen over gehoord hebt, maar om één of andere reden altijd over het hoofd kijkt bij planning van het volgende restotripje.
Een vijftal jaar geleden is mijn echte liefde voor het gastronomische begonnen bij een traktatie voor mijn verjaardag bij restaurant Dôme, mij eerste sterrenrestaurant. Ik viel toen ongeveer tien gangen lang van de ene verbazing in de andere. Een nieuwe wereld ging voor mij open.
Het was een unieke gebeurtenis: een uitnodiging krijgen om de enkele appellaties van BW (bekende wijnverbouwer) Bernard Magrez te mogen komen proeven en degusteren bij een lunch, enkele weken geleden. Zoals gezegd, is de man zowat een beroemdheid in Frankrijk, maar hier is hij nog relatief onbekend.