Gourmet hamburger ketens, je hebt ze voor’t kiezen. Ik kan een lekkere hamburger van Ellis Gourmet Burger of de Burgerij best smaken, en in Brussel is er ondertussen toch ook al meer dan een jaar een lekkere keuze bijgekomen: Manhattn’s.
Ik was er al enkele keren verlekkerd voorbij gelopen op het verkeerde uur of al met andere plannen, maar dit maal lukte het om te gaan lunchen bij Mico’s bistro. Een gezellig dagrestaurant in de Kasteelpleinstraat. Mico en Jonathan komen uit Hong Kong en hebben er een knus hedendaags eethuisje van gemaakt, met een kaart geïnspireerd op de Aziatische keuken, maar evengoed met westerse invloeden.
En er is weer een nieuwe plek in A-town! Black Smoke, een grill- en barbecuerestaurant en nog zoveel meer! Een stevig concept, en het stáát er. In een toren bovenop brouwerij De Koninck. Behoorlijk straf.
Na een heerlijk weekendje Durbuy vorige maand, was het dit keer de beurt aan Brussel. Ik begin een echte fan te worden van staycations! Oftewel, ondanks dat ik al ferm wat afgereisd heb, blijft Belgenlandje toch ook een topbestemming. De uitnodiging kwam ditmaal van Comptoir des Galeries, hotel en restaurant in de befaamde Koningsgalerij in hartje Brussel.
L’Amitié, het is een restaurant dat al lang staat te verstoffen op mijn restolijstje. Soms komt het er gewoon niet van. Om van het oude concept te proeven ben ik eraan voor de moeite. L’Amitié sloot even de deuren voor een innerlijke en uiterlijke metamorfose, en dan ben ik er als de kippen bij om de nieuwe bistro bar, zoals de uitbaters het zelf noemen, te gaan ontdekken.
Superfoods? Het is een beetje een belachelijk woord, toch? Een hype waar echte foodies niet aan meedoen. Precies of wij met onze granen uit een of ander hooggebergte gezonder zijn gaan eten dan onze overgrootouders? Fin, ik wil er niet aan meedoen, het is tenslotte maar een marketingterm.
Op de 17de van de maand ga ik normaal gezien met vriendin Anne eten, maar ditmaal was het net dan de opening van Aroy Aroy, de Thaise pop up in Gent. Geen probleem, wij daarheen, maar er moest ook nog eens ‘gaan eten gegaan worden’ (wat een zin) met een Resengo-bon. Wederom geen probleem, maar ditmaal niet op de 17de dus. Goede vriendin Heleen was de uitverkoren Chinese vrijwilliger om onze tanden eens te gaan zetten in de steaks van Charles.
Het is alweer even geleden dat ik nog eens bij J.E.F. langsging (wereldreizen enzo weetjewel), maar ik ben fan van de keuken, het concept, de mensen erachter. En als er dan een berichtje binnenloopt dat Jason samen met broer Michael een Thais kookboek gemaakt heeft, dan maakt ‘dedees’ een vreugdecirkeltje op haar bureaustoel. Van alle liefdes voor alle keukens is die van mij het grootst voor de Thaise.
Ken jij de Jeunes Restaurateurs d’Europe (JRE) al? Ik had er al wel over gehoord, maar wist er eigenlijk niet het fijne van. Ik werd door hen uitgenodigd om te proeven van hun uniek ’20 mains’ diner, dus dringend tijd om er eens wat meer over te weten te komen, niet waar?